چای شهرزاد عطری در سال 1590 در اواخر سلسله مینگ و اوایل سلسله چینگ در چین به وجود آمد. پیش از این، چینی ها فقط چای سبز یا اولانگ می نوشیدند.
افسانه ها حاکی از آن است که مردان ارتش هنگام عبور از استان فوجیان، در کارخانه چای که تولید چای سبز یا اولانگ را متوقف کرده بود، پناه گرفتند. در همین حین، برگ های چای در آفتاب خشک شده و اکسیده شدند.
وقتی سربازان ارتش رفتند، کارخانه چای سازی را از سر گرفت، اما رنگ چای قرمز یا سیاه بود و طعم شاداب و معطر بیشتری داشت.
این باعث پیدایش اولین چای سیاه شد که به نام Lapsang Souchong شناخته می شود “Lapsang” به معنای کوه های بلند و “Souchong” به معنای برگ های کوچک درخت چای است.
اصطلاح “چای سیاه” توسط بازرگانان انگلیسی و هلندی ابداع شد. در سال 1610 هلندی ها چای سیاه را به اروپا آوردند و در سال 1658 وارد انگلستان شد. با شروع محبوبیت چای سیاه، بریتانیایی ها تصمیم گرفتند آن را در دارجلینگ و آسام هند بکارند.
انواع چای سیاه در چین و هند رشد می کند. در قسمت بعدی به انواع چای سیاه می پردازیم هر نوع چای را می توان به چای سیاه تبدیل کرد، از جمله چای سبز، چای زرد، چای سفید یا چای اولانگ. تنها تفاوت در فرآوری چای سیاه است.
در حالی که انواع چای سیاه در چین از گیاه کاملیا سیننسیس تولید می شود، چای سیاه در هند از انواع مختلفی از گیاه چای به نام Camellia assamica تولید می شود. چای سیاه از Camellia assamica طعم قویتر و برگهای بزرگتری نسبت به نوع Camellia sinensis دارد.
در اینجا لیستی از انواع مختلف چای سیاه وجود دارد که باید آنها را امتحان کنید با این حال، محتوای فنلی کل دمنوش های مختلف چای متفاوت است.
در مطالعه ای که با 30 دمنوش چای انجام شد، تفاوت معنی داری در میزان محتوای فنلی مشاهده شد. دسته بندی های مختلف چای بر اساس محتوای فنلی، به ترتیب کاهشی، چای سبز، چای زرد، چای اولانگ، چای تیره، چای سیاه و چای سفید بودند. در اینجا نموداری وجود دارد که این نتایج را با جزئیات نشان می دهد.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.